【汪士鐘】
<P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>汪士鐘</FONT>】</FONT></STRONG></P> <P><STRONG>【辭書名稱】圖書館學與資訊科學大辭典</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>汪士鐘字閬源,清長洲人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>父文琛字厚齋,開綢布莊,饒於貲,喜藏書,唯皆習見之本。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>士鐘好古敏求、廣搜宋元舊刻,以及四庫未采者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>對書版尤具慧眼,凡古來官私刊本、支流派別,無不了然於心。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>遇有珍本,雖揮斥多金,也不為惜,故郡中有名之祕笈,搜求略遍,遠近風聞,挾書冊趨門求售者,朝夕相繼。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>黃丕烈所藏書,多歸其室。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>其書屋名藝芸書舍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>士鐘於宋元本,深知愛之,嘗取其所藏書之宋本、元本別編書目,各成一冊,名曰〔藝芸精舍宋元本書目〕。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>其目所列,甚為精博,蓋皆蕘圃、千里諸老為之評定,故絕無偽刻。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>惜洪楊之亂後散佚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>部分圖書北歸聊城楊氏海源閣,南歸常熟瞿氏鐵琴銅劍樓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>士鐘廣收善本之餘,並親予校勘,有時並緒刻孤本,以廣流傳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>其所摹刻宋本如〔孝經義疏〕、〔儀禮單疏〕、〔劉氏詩說〕、〔郡齋讀書志〕等書,都讎對精審,舉世珍愛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG></STRONG> </P>轉自:http://edic.nict.gov.tw/cgi-bin/tudic/gsweb.cgi?o=ddictionary
頁:
[1]